بر اساس فلسفه همزی انسان‌ها موجوداتی دارای اراده آزاد و در عین حال مسئول در قبال «دیگری» و اجتماع‌اند. فرد انسانی با همه تاثیراتی که از محیط می‌گیرد می‌تواند با تکیه بر خرد خود و اصلاح خطاهای گذشته به رشد و تعالی دست یابد.

طبیعتاً چنین افرادی در پرتو «آموزش» ضمن اینکه انگیزه‌های بسیاری برای شکوفا کردن استعدادهای درونی خود خواهند داشت درخواهند یافت که این رشد فردی و علاوه بر آن کسب جایگاه اجتماعی نسبت مستقیمی با توسعه شخصیت دیگرانی دارد که در کنار آنها زندگی می‌کنند و با آنها مفهوم جامعه را تشکیل می‌دهند.

این تاکید فلسفی بر عاملیت فردی و اجتماعی انسان متضمن احترام افراد به ارزش‌ها و کرامت انسانی و بهره‌بردن از خرد جمعی برای حل مسأله است. ازین روست که رویکرد همزی ضمن به رسمیت شناختن اصول فلسفی رویکرد روانشناسی «انسانگرا» در به رسمیت شناختن توانایی‌های انسانی، در حوزه آموزش رویکردی «شناختگرا»ست.

از منظر رویکرد شناختگرا برخلاف رویکردهای رقیبی چون رفتارگرا تفکر انسانی به خودی خود اصالت دارد و شکل‌دهنده رفتار افراد است. ازین روست که چارچوب آموزش افراد در این رویکرد مبتنی بر اصالت خرد و اندیشه آنان است.